Η Αίγειρα (μελαμψή), η Ιμερτή (ποθητή), η Λασία (πυκνόδενδρη), η Μακαρία (ευλογημένη). Μέσα στην πορεία του χρόνου, όλες αυτές οι ονομασίες συνδέθηκαν με την εύφορη και αληθινά επιθυμητή - από αναρίθμητους κατακτητές και μνηστήρες -γη της Λέσβου, του τρίτου μεγαλύτερου νησιού της Ελλάδας με τα έντεκα εκατομμύρια ελαιόδεντρα και την παγκόσμια φήμη.

Λέσβος. Ένας τόπος που σε καλεί να τον ανακαλύψεις. Αν αφεθείς στη σαγήνη του θα ανταμειφτείς πλουσιοπάροχα καθώς οι εκπλήξεις θα διαδέχονται η μία την άλλη. Παραθαλάσσιοι γραφικοί οικισμοί, αλλά και ορεινοί προορισμοί που σε κάνουν να ξεχνάς ότι βρίσκεσαι σε νησί. Πλούσια εναλλαγή τοπίου, από το καταπράσινο των ελιών, των πεύκων, των καστανιών, των βελανιδιών στο σεληνιακό τοπίο της δυτικής πλευράς. Επιβλητικά αρχοντικά με στοιχεία νεοκλασικά, μπαρόκ, νεογοτθικά, μπελ επόκ, αναγεννησιακά, και παραδοσιακά πετρόχτιστα σπίτια και αγροικίες.

Η Λέσβος δεν είναι ο τόπος του γρήγορου επισκέπτη που αναζητά το μύθο της ξέφρενης νυχτερινής ζωής και της βιαστικής περιήγησης για μερικά πρόχειρα κλικ στη φωτογραφική μηχανή του. Η Λέσβος -αφετηρία και τέρμα για τρισχιλιετείς πολιτισμούς- έχει πλούσιο φυσικό περιβάλλον, μοναδικά τοπικά προϊόντα, στενή επαφή με τις τέχνες, τα γράμματα και τη λαϊκή παράδοση. Ο λογοτέχνης Ασημάκης Πανσέληνος, γέννημα θρέμμα της Λέσβου, το είχε γράψει με τον δικό του, γλαφυρό τρόπο: «Εδώ αναβλύζει η κρυφή πηγή που θρέφει το πνεύμα της μητέρας Ελλάδας». Ο ταξιδιώτης που θα σκύψει για να δροσιστεί σ’ αυτήν την πηγή θα καταλάβει ότι η Λέσβος δεν είναι μόνο μεγάλη σε έκταση. Είναι μεγάλη σε όλα.